บันทึกอนุทิน วัน/เดือน/ปี 17 กุมภาพันธ์ 2558 ครั้งที่ 6

             

               วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย                   

                    
              

           อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ ตฤณ  แจ่มถิ่น               

           

       วัน/เดือน/ปี  17    กุมภาพันธ์      2558   ครั้งที่  6 
    

เข้าสอน    14:10   -   17:30     น.

การสอนเด็กปกติและเด็กพิเศษ

การเข้าใจภาวะปกติ

• เด็กมักคล้ายคลึงกันมากกว่าแตกต่าง
• ครูต้องเรียนรู้,  มีปฎิสัมพันธ์กันเด็กพิเศษและเด็กปกติ
• รู้จักนิสัยและลักษณะของเด็กแต่ละคน
• มองเด็กให้เป็นเด็ก

การขัดแยกเด็กที่มีพัฒนาการช้า

• การเข้าใจพัฒนาการของเด็ก     จะช่วยให้ครูสามารถมองเห็นความแตกต่างของเด็กแต่ละคนได้ง่าย

ความพร้อมของเด็ก

• วุฒิภาวะ
• แรงจูงใจ
• โอกาส

สังคม และสติปัญญา เพียงพอที่จะรับรู้สิ่งต่าง ๆได้โดย ไม่มีสิ่งใดเป็นอุปสรรค ก่อให้เกิดความพึงพอใจในการ กระทำนั้น ๆ ยังให้บังเกิดผลตัวเองที่ดีต่อตัวเองและการ เรียนรู้ ความพร้อมของเด็กในการเรียน

การสอนโดยบังเอิญ

• ให้เด็กเป็นฝ่ายเริ่มก่อน
• เมื่อเด็กเข้าหาครูมากเท่าไหร่  ยิ่งมีโอกาสในการสอนมากขึ้นเท่านั้น
• ครูต้องพร้อมที่จะพบเด็ก
• ครูต้องมีความสนใจเด็ก
• ครูต้องมีความรู้สึกดีต่อเด็ก

อุปกรณ์

• มีลักษณะง่ายๆ
• ใชประโยชน์ได้หลายอย่าง
• เด็กพิเศษได้เรียนรู้จากการสังเกตและเลียนแบบเด็กปกติ
• เด็กปกติได้เรียนรู้ที่จะช่วยเหลือเด็กพิเศษ

ตารางประจำวัน

•เด็กพิเศษไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ทำอยู่เป็นประจำ

•กิจกรรมต้องเรียงลำดับเป็นขั้นตอนและทำนายได้

•เด็กจะรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจ

•การสลับกิจกรรมที่อยู่เงียบๆกับกิจกรรมที่เคลื่อนไหวมากๆ

•คำนึงถึงความพอเหมาะของเวลา

ทัศนคติของครู

ความยืดหยุน

•การแก้แผนการสอนให้เหมาะสมกับสถานการณ์

•ยอมรับขอบเขตความสามารถของเด็ก

•ครูต้องตอบสนองต่อเป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กแต่ละคน

เทคนิคการให้แรงเสริม

การให้การเสริมแรง(Reinforcement) เป็นสิ่งสำคัญในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ และถือได้ว่าเป็นการให้กำลังใจแก่ผู้เรียนแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ การเสริมแรงทางบวก(Positive Reinforcement) และการเสริมแรงทางลบ(Negative Reinforcement) 

แรงเสริมทางสังคมจากผู้ใหญ่

•ความสนใจของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กนั้นสำคัญมาก

•มีแนวโน้มจะเพิ่มพฤติกรรมที่ดีของเด็ก และมักเป็นผลในทันที

•หากผู้ใหญ่ไม่สนใจพฤติกรรมที่ดีนั้นๆก็จะลดลงและหายไป

หลักการให้แรงเริมในเด็กปฐมวัย

•ครูต้องให้แรงเสริมทันทีที่เด็กมีพฤติกรรมอันพึงประสงค์

•ครูต้องละเว้นความสนใจทันทีและทุกครั้งที่เด็กแสดงพฤติกรรมที่ไม่พึ่งประสงค์

•ครูควรให้ความสนใจเด็กนานเท่าที่เด็กมีพฤติกรรมที่พึ่งประสงค์

ขั้นตอนการให้แรงเสริม

•สังเกตและกำหนดจุดมุ่งหมาย

•วิเคราะห์งาน กำหนดจุดประสงค์ย่อยๆในงานแต่ละขั้น

•สอนจากง่ายไปยาก

•ให้แรงเสริมทันทีเมื่อเด็กทำได้ หรือเมื่อเด็กพยายามอย่างเหมาะสม

•ลดการบอกบท เมื่อเด็กเรียนรู้ที่จะก้าวไปขั้นต่อไป

•ให้แรงเสริมเฉพาะพฤติกรรมที่ใกล้เคียงกับเป้าหมายที่สุด

•ทีละขั้น ไม่เร่งรัด “ยิ่งขั้นเล็กเท่าไหร่ ยิ่งดีเท่านั้น”

•ไม่ดุหรือตี